Knjiga „Kolašinski Barjaktari u crnogorskoj vojsci do 1916. godine“ autora Predraga T. Šćepanovića promovisana je 30.08.2014.godine u Centru za kulturu.
O knjizi su govorili Dragoljub Mišović, diplomirani pravnik, Tadija Bošković, direktor državnog arhiva u Bijelom Polju i Vukić Ilinčić, doktor istorijskih nauka.
„Predrag Šćepanović je jedan od onih ljudi koji je zametnuo teško breme i ušao u duboke vode istoriografskog bavljenja. Njegova biografija autorska počela je na nešto drugačiji način, kroz etnološka istraživanja, etnogenetička, kulturološka, antropobiografska i dr. Barjaktarstvo, kao pojam, kao čin ili kao vojničko zvanje pojavljuje se u Crnoj Gori, zavisno kako se posmatra istorija, postojalo je u svim vojskama. Tu se miješaju elementi mitologije, kao svake istorije. Svaka istorija, počev od grčke, rimske i td. počiva na mitologiji. Istorija kao nauka ima zadatak da ono što je mitološko odvoji od onoga što je istorijsko, što je pravo. Druga stvar je istorijsko pravni okvir i nedostatak pravnog regulisanja iz perioda koji je predmet autorovog bavljenja. Poznato je da ne postoji pojam o tome kako je nastajalo barjaktarstvo, kako se čuvalo i kako se prenosilo, nasleđivalo, oduzimalo, kako se sticalo i načini na koji je sticano barjaktarstvo“, rekao je Mišović.
„Autor ovog rada se ograničio na prostor sreza kolašinskog koji obuhvata prostor Rovaca, Donje i Gornje Morače i onih krajeva koji su ušli u sastav Crne Gore prije i poslije oslobodilačkih ratova, koji su skoro isključivo naseljeni Rovčanima i Moračanima. Ovo je jedan istorijski presjek dva plemena koja su obrađena kroz biografije barjaktara“, rekao je Bošković i osvrnuo se na analizu dva osnovna poglavlja u knjizi: „Pomeni najstarijih barjaktara u Rovcima i Morači“ i „Barjaci i barjaktari garde i crnogorske vojske“.
„Na kraju knjige autor na daje spisak barjaktara i njihovih zamjenika koji se sastoji od 191 barjaktara i 1313 nepoznatih barjaktara koji se pominju u dokumentima ali sa nedovoljno podataka“, rekao je Bošković.
„Karakteristika ovog djela je to što je rađeno iz ljubavi ili hobija, tu nije u pitanju komercijala ili profesionalizam. Znam da se Predrag Šćepanović sa istorijom ovog kraja bavi još od malih nogu. Posebno ga je zanimalo njegovo selo Rečine i Kolašin u nekadašnjim granicama sreza. Predrag Šćepanović svoje radove potkrepljuje naučnim činjenicama, oslanjajući se na istorijske izvore, odnosno arhivsku građu. Knjiga „Kolašinski Barjaktari“ ograničena je i vremenski i prostorno. Napisati ovakvo djelo je mnogo teže nego da je u pitanju šira tema. Posebno istraživanje koje zavređuje pažnju je takozvano istraživanje na terenu. On uzima podatke od najstarijih žitelja nekog kraja, ne uzimajući te izjave zdravo za gotovo, nego se kritički odnosi prema njima. Iako nije profesionalni istoričar Šćepanović je životnim iskustvom izučio ovaj zanat. Ova knjiga će biti od koristi istoričarima, sociolozima, psiholozima vojne vještine i ratovanja. Najkorisnija će biti u proučavanju prošlosti Kolašina, odnosno zavičajne istorije“, rekao je Ilinčić.
Autor knjige je kazao da je bio da od zaborava otrgne imena barjaktara crnogorske narodne vojske od najstarijih vremena do kapitulacije kraljevine Crne Gore 1916. godine. On se pored promotera knjige zahvalio i direktoru JU Centar za kulturu Branislavu Jekniću na podršci i velikoj pomoći u prikupljanju podataka, naročito kod obrade starih fotografija.